1η Ημέρα: Ναύπλιο-Παραλία Καραθώνα – Θέατρο Αρχαίας Επιδαύρου (παράσταση)
Ξεκινάμε το πρωί και μετά από την απαραίτητη ενδιάμεση στάση καθ΄ οδόν, κατευθυνόμαστε προς το γραφικό Ναύπλιο. Φτάνοντας θα επισκεφθούμε τον Καραθώνα, την διάσημη κοντινή παραλία της περιοχής, για μπάνιο, φαγητό ή ουζάκι για όσους το επιθυμούν. Για τους υπόλοιπους παραμονή στο Ναύπλιο για βόλτα, καφέ ή φαγητό (προαιρετικά) στις παραδοσιακές ταβέρνες. Κατόπιν τακτοποίηση στο ξενοδοχείο μας και ελεύθερος χρόνος έως τις 19:00 οπότε και θα αναχωρήσουμε για το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου. Ένα θέατρο που είναι το ωραιότερο και το καλύτερα διατηρημένο από τα θέατρα της αρχαιότητας, με θαυμάσια ακουστική που παρέχει σε όλους τους θεατές, ανεξαρτήτως θέσης, τέλεια ακρόαση. Στη συνέχεια του κύκλου των αναθέσεων αρχαίων έργων σε κορυφαίους ευρωπαίους σκηνοθέτες που ξεκίνησε το 2021 με την πρόσκληση του Τόμας Όστερμάιερ και συνεχίστηκε το 2022 με τις παγκόσμιες πρεμιέρες του Γιόχαν Σίμονς και του Ούλριχ Ράσε, το Φεστιβάλ καλεί φέτος για πρώτη φορά στην Επίδαυρο τον Φρανκ Κάστορφ να σκηνοθετήσει Μήδεια σε μια παράσταση που δίνει το διεθνές στίγμα του φετινού προγράμματος. Μετά το τέλος της παράστασης επιστροφή στο Ναύπλιο για φαγητό, ποτό και ξεκούραση. Διανυκτέρευση.
2η Ημέρα: Ναύπλιο – Ύδρα
Αναχώρηση μετά το πρωινό μας στο ξενοδοχείο για το Μετόχι. Φτάνοντας εκεί θα αφήσουμε το πούλμαν και θα επιβιβαστούμε στο καραβάκι που θα μας μεταφέρει στην ¨Αρχόντισσα¨ του Αργοσαρωνικού, την πανέμορφη και κοσμοπολίτισσα Ύδρα το νησί των καπεταναίων και των καλλιτεχνών.
Αληθινό υπόδειγμα αισθητικής, η πόλη της Ύδρας είναι χτισμένη αμφιθεατρικά γύρω από το λιμάνι, σε σχήμα πέταλου, όπου μικρά καΐκια, τουριστικά σκάφη και κρουαζιερόπλοια κατακλύζουν την προβλήτα, κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες. Τα πέτρινα αρχοντικά της Ύδρας στέκουν σαν φρούρια στο βραχώδες τοπίο, τονίζοντας τη μεγαλοπρέπεια του νησιού. Στο νησί θα έχουμε αρκετό ελεύθερο χρόνο για να ευχαριστηθούμε τη βόλτα μας πεζοπορώντας ή με γαϊδουράκι, για περίπατο στην προκυμαία και στο δρομάκι που ξεκινάει από το λιμάνι και καταλήγει στο Μανδράκι. Επίσης θα μπορέσουμε να εξερευνήσουμε και τη δεξιά πλευρά του λιμανιού µε τα Κανόνια και να βγάλουμε selfie µπροστά στον ανεμόμυλο (γνωστός και ως «Μύλος της Λόρεν») και το άγαλµα µε απεικόνιση του θέματος της ταινίας «Το παιδί και το δελφίνι» με τη Σοφία Λόρεν, που γυρίστηκε εδώ. Η Ύδρα έχει πλούσια ιστορία και αρχαιολογικό ενδιαφέρον και γι΄ αυτό δεν θα παραλείψουμε να επισκεφτούμε τα αρχοντικά ιστορικών οικογενειών όπως των Κουντουριώτη, Μιαούλη, Τσαμαδού, Κριεζή και Σαχίνη, καθώς και το Ιστορικό Αρχείο-Μουσείο (προαιρετικά) που προσφέρει ένα μοναδικό ταξίδι στο χρόνο. Στο κέντρο του λιμανιού βρίσκεται και ο Ιερός Καθεδρικός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου και νυν Καθεδρικός Ναός της Μητρόπολης που αποτελεί κόσμημα της Ύδρας. Ο ναός είναι Μουσείο Τέχνης και στο χώρο του στεγάζεται το Δημαρχείο της Ύδρας και το Εκκλησιαστικό και Βυζαντινό μουσείο. Στο προαύλιο επίσης, βρίσκεται και ο τάφος του Λάζαρου Κουντουριώτη. Για όσους το επιθυμούν θα μπορέσουν να κάνουν το μπάνιο τους κλασικά από τα βραχάκια στη Σπηλιά και την Υδρονέτα ή στην παραλία Καμίνι. Στην Ύδρα θα μπορέσουμε να γευματίσουμε (προαιρετικά) ή να πιούμε τον καφέ μας στα πάρα πολλά καταστήματα εστίασης που διαθέτει το νησί, όπως και να γευτούμε ή να αγοράσουμε τα υπέροχα ¨αμυγδαλωτά¨ της.
Το απογευματάκι τέλος, θα επιστρέψουμε με τα καραβάκια, όπου θα επιβιβαστούμε στο πούλμαν για την επιστροφή μας στην Αθήνα. Άφιξη νωρίς το βραδάκι, μετά από μια σύντομη ενδιάμεση στάση, γεμάτοι όμορφες εικόνες και μοναδικές εμπειρίες που θα έχουμε αποκτήσει έπειτα από ένα διήμερο γεμάτο πνεύμα και φως.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ – “ΜΗΔΕΙΑ”
Ο καινοτόμος σκηνοθέτης, ιστορικός διευθυντής της βερολινέζικης Φολκσμπίνε, που σφράγισε από τη δεκαετία του 1990 το «γερμανικό στιλ», θα συνεργαστεί με σπουδαίους ηθοποιούς του θεάτρου μας παντρεύοντας τον αναρχικό τρόπο παιξίματος, τον αυτοσχεδιασμό και την υποκριτική ελευθερία με την σύγχρονη ελληνική σκηνή σε μια εκρηκτική σκηνοθετική πρόταση.
Στο Φεστιβάλ τον γνωρίσαμε το 2007 με το Nord (1960), πρώτο μέρος της Γερμανικής Τριλογίας του Σελίν. Επανήλθε επ’ αφορμή του μεγάλου αφιερώματος στη Φολκσμπίνε στην Πειραιώς 260 το 2017 με τον Παίκτη, που βασίστηκε στο έργο του Ντοστογέφσκι. Ο Κάστορφ υπηρετεί ένα θέατρο ακραίο και ρηξικέλευθο με υλικά μια έντονα εικαστική γλώσσα και μια σύγχρονη υποκριτική υψηλής θερμοκρασίας. Συνηθίζει να συνθέτει διαφορετικά κείμενα ανεξαρτήτως εποχής με στόχο να αναδείξει τον στοχασμό και τη φιλοσοφική αντιπαράθεση στο υπόστρωμα της κάθε ιστορίας.
Σκηνοθεσία Frank Castorf • Σκηνικό Aleksandar Denic • Κοστούμια Adriana Braga–Peretzki • Μουσική William Minke • Φωτισμοί Lothar Baumgarte • Βίντεο Andreas Deinert • Διεύθυνση καλλιτεχνικής παραγωγής Sebastian Klink • Παίζουν (αλφαβητικά) Στεφανία Γουλιώτη, Σοφία Κόκκαλη, Μαρία Ναυπλιώτου, Αγγελική Παπούλια, Ευδοκία Ρουμελιώτη, Αινείας Τσαμάτης, Νικόλας Χανακούλας, Νίκος Ψαρράς
